- Reactie
- Herbloggen
-
Abonneren
Geabonneerd
Heb je al een WordPress.com-account? Nu inloggen.
Charles Darwin had het mis
Kan een venusvliegenval geëvolueerd zijn uit een niet-vleesetende plant door middel van een reeks willekeurige toevalsmutaties in het blad van een plant?
De evolutietheorie ontkracht 
En alweer een voorbeeld van een mechanisme dat niet trapsgewijs kan ontstaan, en dan spreek ik niet eens over de zo gezegde vele mutaties en genetische veranderingen die volgens de evolutionisten aan de grondslag liggen van dit mechanisme (waar geen enkele bewijs of tussenvorm van is). Ik spreek dan over het contradictorische dat de evolutietheorie kenmerkt: elk mechanisme in wording is in aanvang totaal nutteloos, sterker nog, precies vanuit de evolutietheorie met haar ‘heilige’ drie-eenheid van toeval, mutatie en natuurlijke selectie, is elke overbodigheid een ballast die door niet evoluerende soortgenoten verdrongen wordt. Bovendien: stel dan toch dat een organisme zo’n langdurige handicap overleeft tot hij is wat hij moet zijn en het niet langer een handicap is, maar een aanwinst: wat heeft die plant ertoe aangezet om die eerste veranderingen aan te gaan om uiteindelijk een Venusvliegenval te worden. Dat bouwplan moet dan toch al bestaande zijn, en wie is dat de ontwerper ervan?
Ik ben creationist en deel niet de mening van een theïstische evolutionisten, maar geloven dat wij, en alles om ons heen, ontstaan is uit en door het niets, is volkomen absurd, en vooral: onwetenschappelijk. De evolutietheorie is één grote anomalie, zwanger van aannames die vloeken met ons gezond verstand en onweerlegbare natuurwetten.
LikeLike
Helaas fossiliseren de onderdelen van venusvliegenvallen (en zijn voorouders) slecht, dus is er weinig tot geen fossiel bewijs. Aan de hand van nog levende carnivore planten en hun genetische relatie is er wel een evolutionair pad te herleiden.
Een carnivore plant hoeft niet alle onderdelen van een venusvliegenval te hebben. We zien soorten als de zonnedauw die hun prooi vangen met een kleveringe substantie. Via brede bladeren, die een sluitmechanisme ontwikkelen, waarbij er geselecteerd word op degenen die het snelste sluiten, komen we tot het val systeem. Het systeem werk ook zonder de tanden, maar de planten met tanden hebben wel een voordeel.
Het is dus ook mogelijk een venus vliegenval te reconstrueren in kleine stappen……
LikeLike
Ik heb hier thuis ook andere vleesetende planten staan, waaronder zonnedauw (Drosera). Maar dat is een TOTAAL ander mechanisme en in geen geval te vergelijken met Dionaea muscipula, die zelfs de enige in dit geslacht is, net omdat hij zo uniek is. Drosera werkt met kleefstoffen en een oprollend blad, Dionaea zonder kleefstoffen, maar met lokstof en een dichtklappende val.
Van wikipedia: https://nl.wikipedia.org/wiki/Venusvliegenvanger
Als een mogelijke prooi binnen 20 seconden twee keer een of meerdere tastharen aanraakt, wordt een actiepotentiaal geactiveerd, dat zich met een zenuwachtige hoge snelheid (6 tot 20 cm / s) over het hele blad voortplant en de sluiting initieert. De helften van de bladeren van de val slaan tegen elkaar aan als een strijkijzer en verrassen het slachtoffer. Er werd lang gediscussieerd over hoe de daadwerkelijke sluiter wordt geactiveerd. Een verklaring op basis van de snelle afgifte van celvloeistof was voorstander van. In 2004 is het mechanisme echter experimenteel bewezen: in geopende toestand zijn de bladhelften convex gekromd, dit wordt gedaan door de buitenkant van de bladhelften over het gewricht met ongeveer 10% samen te trekken. In deze gespannen toestand wacht de val op het triggersignaal. Met behulp van nog onbekende fysiologische processen veroorzaakt dit een kleine verandering in de kromming, waarna de val plotseling verandert van convex naar concave vorm (vergelijkbaar met een brekende contactlens) en instort als een geklemd beenklem. De val is niet actief gesloten, maar eerder ontspant een eerder gespannen bladveer, zoals de veer van een krakende kikker, nadat deze is losgelaten.
Deze sluiting is echter nog niet voltooid. Grotere insecten worden gevangen door de lange borstelharen en het is voor hen onmogelijk om te ontsnappen. Als de prooi echter beduidend te klein is, kan hij in de open lucht komen tussen de nog enigszins geopende borstelharen en bespaart de plant zichzelf tijdrovende verteringsprocessen die niets met de opbrengst te maken hebben. Bovendien controleren chemische en bewegingsreceptoren na het sluiten of de gevangen prooi ook daadwerkelijk bruikbaar is. Pas als ze een overeenkomstige stimulus hebben doorgegeven, is de val volledig gesloten, anders gaat hij na enkele uren tot een dag weer open en valt de dode prooi op de grond. Hier wordt het afgebroken en worden de voedingsstoffen via de wortels opgenomen. Deze uitbuiting van de prooi vormt het grootste deel van de energievoorziening. Als er echter een goed verteerbare prooi is gevangen, wordt de afdichting vervolgens versterkt door groei om de val volledig af te sluiten en eventuele lekkage van vloeistof tijdens de daaropvolgende vertering te voorkomen. Door deze groei kan de val na de spijsvertering tot 10% groter worden.
Buitengewoon vernuftig!
Evolutie van het één naar het ander is onbestaande. Venusvliegenvanger werkt met een letterlijk dichtklappende val die voorzien is van alles om het goed te doen werken, inlusief de borstelharen, die als het insect ertegen stoot, de val doen dichtklappen. Zonder tanden krijgt het insect de kans ervan tussen te kruipen en weg te vluchten; de val zou niet werken, mede omdat er geen kleefstoffen gebruikt worden. Neem 1 onderdeel weg van een muizenval en dat ding werkt niet meer. Idem bij de venusvliegenvanger. Dit kan onmogelijk geëvolueerd zijn uit een niet-vleesetende plant. Bezie toch eens de grootsheid van Gods schepping en verwondert u erom!
LikeLike
Je schrijft: Het systeem werk ook zonder de tanden, maar de planten met tanden hebben wel een voordeel. Het is dus ook mogelijk een venus vliegenval te reconstrueren in kleine stappen…… — Omdat iets kan werken zonder een bepaald onderdeel kan het volgens jou in kleine stappen, te beginnen van nul, ontstaan zijn? Rare conclusie.
Een fiets rijdt ook zonder remmen, zelfs zonder pedalen (je kunt je met je voeten afduwen), zelfs zonder banden, maar niet zonder wielen.
Bovendien moest dat wiel, in tegenstelling tot de remmen en pedalen, van meet af aan functioneel zijn, d.w.z. het moest rond zijn, het is een onderdeel dat niet in kleine stapjes zijn uiteindelijke vorm kreeg. Niet noodzakelijke onderdelen daarentegen kunnen inderdaad in kleine stapjes ontstaan, maar de eerste remmen en pedalen, hoe primitief en slecht werkend ze ook waren, deden wel deels wat ze moesten doen: de beenkracht overbrengen op het wiel (voorwiel bij de eerste fietsen) en de snelheid afremmen. Elk onderdeel van een mechanisme, ongeacht of het noodzakelijk is om dat mechanisme te doen werken, kent een functioneel beginpunt, geen functieloze toestand of voorstap. Stel je maar eens voor dat de eerste pedalen niet meer waren dan een stang doorheen de vooras van het wiel, het zou een totaal functieloze overbodigheid zijn, je zou je er alleen maar aan kunnen bezeren.
https://nl.wikipedia.org/wiki/Geschiedenis_van_de_fiets
En het klopt als je zegt dat een mechanisme geen organisme is, maar ook voor alle onderdelen (organen en ledematen) van een organisme kan er geen toestand geweest zijn van een tijdelijke, functieloze overbodigheid. Zo’n onderdeel vreet allen maar energie en het zou een minpunt zijn tegenover zijn niet evoluerende soortgenoten. En waar zijn al die fossielen met die tussenvormen in wording? En welke nieuwe organen kent het menselijk lichaam die in het prille begin zijn van hun bestaan, of is de evolutie voleindigd? En waar vind je het fossiel van een giraf met halflange nek?
https://www.nu.nl/wetenschap/1964477/lange-nek-giraffe-is-evolutionair-onverklaarbaar-.html
https://logos.nl/nieuwe-bewijzen-brengen-macro-evolutie-aan-het-wankelen/
LikeLike