Was ‘Archaeopteryx’ gewoon een dino?

In mijn boek geef ik het fossiel nog het voordeel van de twijfel, en beschouw ik het gewoon als een bizarre soort vogel (zoals er nu bvb. ook de loopvogels bestaan, zoals de bizar uitziende helmcasuaris). Maar als men alles op een rijtje zet, komt men tot de conclusie dat Archaeopteryx wel eens een vervalsing zou kunnen zijn, en eigenlijk gewoon een dinosaurus was, gelijkend op bvb. Compsognathus.

Dit is het bekende fossiel van Archaeopteryx:

Foto: Wikimedia Commons

Archaeopteryx onderscheidt zich van andere moderne (en fossiele) vogels door een aantal kenmerken: de lange benige staart, de schedel (met tanden en relatief korte bek/snuit), een eerder reptielachtige heup en de klauwen aan de voorpoten (“vleugels”): drie afzonderlijk naast elkaar gelegen vingers. Maar Archaeopteryx onderscheidt zich van dinosaurussen door één bijzonder kenmerk: de veren. Dus: een overgangsvorm? Bewijs voor de evolutietheorie?

Er zijn echter een aantal zaken die niet kloppen…

  • Ten eerste: Bij geen enkel fossiel dat werd gevonden, is een borstbeen met een kam aanwezig zoals dat van vogels, voor de aanhechting van de vliegspieren. Indien dit niet aanwezig is, dan hebben die vleugels weinig nut, want dan kan er niet genoeg kracht geleverd worden om te klapwieken, laat staan ze lange tijd gestrekt te houden om te zweven. De skeletmodellen tonen veelal een skelet zonder borstbeen, of met een borstbeen zoals van een reptiel.
Deze skelettekening toont dat dit skelet evengoed van een dino kon zijn.
  • Alle andere fossielen van Archaeopteryx mét veren tonen allemaal niet-gepigmenteerde veren IN RELIËF
Foto: Wikimedia commons
Foto: Wikimedia commons
  • Opvallend is dat de replica’s vaak dan wel gepigmenteerde veren krijgen, om die wat meer te accentueren.
  • Op een gegeven moment werd een losse veer gevonden in hetzelfde gesteente van Solnhofen (“Jura”). Dat was een perfect gevormde veer met pigment en NIET IN RELIËF (!!!). Dit werd dan natuurlijk automatisch toegekend aan Archaeopteryx.
Foto: Wikimedia commons
  • Vervolgens werden er ook enkele fossiele skeletten van Archaeopteryx gevonden ZONDER enige sporen van veren, terwijl die wel perfect gearticuleerd zijn, en dus na overlijden direct werden begraven. Waar zijn hun veren dan naartoe?
Foto: Wikimedia commons
Foto: Wikimedia commons
Foto: Wikimedia commons
Foto: Wikimedia commons
  • Verder werd in China in 2013 dan een fossiel opgegraven dat werd toegekend aan een dinosaurus met de naam Aurornis xui. Het skelet lijkt als twee druppels water op dat van Archaeopteryx. De onderzoekers beweren dat het veren had. Er is daar bitter weinig van te merken, buiten enkele lichte verkleuringen rond het skelet. Dit is géén bewijs voor veren, maar werd door eerder onderzoek bij gelijkaardige structuren bij skeletten van dino’s aangetoond resten van collageenvezels te zijn (zie mijn boek blz. 88).
  • Als men dan het fossiel skelet van Compsognathus bekijkt (die iets groter was dan Archaeopteryx), ziet men enkele frappante overeenkomsten.
Fossiel van Compsognathus; Foto: Wikimedia commons
Reconstructie van Compsognathus
Andere reconstructie; Foto: Bruce Mohn
Reconstructie skelet Archaeopteryx
schedel Archaeopteryx
Schedel Compsognathus

  • ALLE andere fossiele vogels die men vond met veren, HEBBEN NOOIT VEREN IN RELIËF, maar altijd vlak en vrijwel altijd met pigment en duidelijke contouren. Voorbeeld:
Foto: Wikimedia commons

Al deze onregelmatigheden in acht nemend, kunnen we dus op de vraag of er met de fossielen van Archaeopteryx werd geknoeid antwoorden: de kans is zeer groot. In het boek “In the beginning” van Walt Brown staat dat die structuren in reliëf die veren moeten voorstellen, er achteraf zouden zijn op aangebracht, en dat de twee platen (bij het splijten van de steen) niet overeenkomen. Als men het meest bekende fossiel van Archaeopteryx van naderbij bestudeert, via bvb. een 3D scan op Sketchfab, dan kan men inderdaad onregelmatigheden zien in dat “verenreliëf”. Brown en anderen suggereren dat men dat via een soort cementpapje (met gelijkaardige kleur als het onderliggend gesteente) erop heeft aangebracht en dat men bij het maken van de verenafdrukken wat is uitgeschoven. Bij andere fossielen kan men de afdrukken er perfect in gegraveerd hebben bij het blootleggen van het fossiel. Stenen bewerken is nu eenmaal niet zo moeilijk.

Eigen screenshot van Sketchfab.

Dat evolutiewetenschappers (met name de paleontologen die de fossielen opgraven) niet vies zijn van wat manipulatie van fossielen wordt bewezen door onder meer het geval ‘Ambulocetus‘ bij “walvisevolutie”, en de fossielen van onder meer Australopithecus bij “evolutie van de mens”.

2 Comments on “Was ‘Archaeopteryx’ gewoon een dino?

  1. Dag Michaël,

    Je uitleg is boeiend en overtuigend, als thesis zou het grote onderscheiding verdienen, maar voor sommigen is het volgens mij iets te moeilijk. Ik ga het houden bij een reactie op wat evolutionisten als uitleg geven op de vraag hoe vleugels ontstaan zijn.

    In onderstaande evolutionistische link beantwoordt men de vraag hoe vleugels ontstonden en wat het nut ervan was toen een dier er nog niet mee kon vliegen.
    https://natuurwijzer.naturalis.nl/leerobjecten/het-ontstaan-van-vleugels
    1. Zweven: Volgens sommigen zijn vleugels ontstaan omdat ze handig waren om van een boom naar een andere boom of naar de grond te zweven.
    2. Als windzeil dat je helpt bij het rennen tegen steile hellingen: de eerste ‘vogels’ beweeglijke jagers sprongen veel rond om hun prooi te grijpen. Vaak renden ze tegen steile hellingen op, soms zelfs tegen kaarsrechte boomstammen. Onder vleugels kan een beetje wind komen. Dat tilt een dier nét iets verder omhoog tijdens springen of een steile helling op rennen. Hoe groter de vleugel, hoe meer een dier wordt opgetild.

    En alweer maken de evolutionisten zich schuldig aan hun contradictorische logica. Voor een halve vleugel, of iets dat erop lijkt, kun je een aanvaardbaar nut bedenken. Je kunt aan punten 1 en 2 zelfs een waslijst toevoegen van wat het voordeel kan zijn van een halve of rudimentaire vleugel (o.a. afschrikking), niet bewijsbaar, maar ook niet weerlegbaar. Voor alles dat maar half af is kun je inderdaad een voordeel bedenken, er is echter een grote maar! In het prille begin is die zweef- of windzeilvleugel immers niet meer dan een uitstulping, een vormloze verdikking die totaal zinloos is, sterker nog, het is zelfs een overbodige ballast die springen, klimmen en lopen bemoeilijkt.
    De evolutietheorie is zwanger van zulke contradicties. Dat bestaande functionele organen of ledematen aan evolutie onderhevig zijn, zal ook de creationist beamen (vogels die hun vliegvermogen verliezen) en dat kan zelfs sneller gaan dan aanvankelijk werd gedacht, maar of het nu ledematen of organen zijn, in de allereerste fase van hun evolutionistische bestaan zijn ze compleet zinloos en overbodig wat een selectief nadeel is tegenover soortgenoten die onveranderd blijven.

    Like

    • Dank voor je commentaar. Inderdaad. Er is dus steeds: degradatie. Een aalscholver verliest zijn vliegvermogen, maar niet zijn vleugels (de galapagosaalscholver), door een mutatie in het DNA en bleef bestaan omdat die ook kon overleven op die eilanden zonder vliegen. Maar ik moet nog de eerste kiwi (met uitsterven bedreigde loopvogel) zien die (weer) een vliegvermogen ontwikkelt, terwijl het dier wel door allerlei roofdieren (katten…?) wordt belaagd en al vliegende wel een voordeel zou hebben. Nope. Uitsterving is dan de enige uitweg. Hmm, is dat dan bewijs voor evolutie?

      Geliked door 1 persoon

Geef een reactie

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. Log uit /  Bijwerken )

Verbinden met %s

%d bloggers liken dit: